Pod koniec maja w Genewie odbył się wielostronny dialog dotyczący Globalnej Agendy 2030 na rzecz Sepsy. Wydarzenie zostało zorganizowane przez Global Sepsis Alliance (GSA) we współpracy z międzynarodowymi partnerami, zbiegając się wraz z 77. sesją Światowego Zgromadzenia Zdrowia (WHA). Podczas wydarzenia zaprezentowano wstępną Globalną Agendę 2030 na rzecz Sepsy, która będzie stanowiła pierwszy, kompleksowy wieloletni plan strategiczny, konsolidujący najnowsze dowody i wiedzę na temat ludzkiego, społecznego i ekonomicznego obciążenia, obejmujący kluczowe podstawy i osiągnięcia w globalnej walce z sepsą w ciągu ostatnich dwóch dekad oraz pozostałe wyzwania w kierunku skuteczniejszego zapobiegania, wcześniejszej identyfikacji i leczenia sepsy. Oficjalny program Globalnego Sojuszu na rzecz Sepsy 2030 zostanie opublikowany podczas serii wydarzeń w 2024 roku.

Podczas wielostronnego dialogu na temat Globalnej Agendy 2030 na rzecz Sepsy, przedstawiono pięć kluczowych filarów, które mają kierować strategicznym planem zwalczania sepsy. Filary mają na celu zajęcie się różnymi aspektami zarządzania sepsą i jej zapobiegania, wykorzystując aktualne metody oraz wiedzę w celu poprawy globalnych wyników zdrowotnych. Filary obejmują:

1. Ludzkie, społeczne i ekonomiczne obciążenie sepsą. Pierwszy filar koncentruje się na zrozumieniu oraz zajęciu się rozległym wpływem sepsy na jednostki, społeczności i gospodarki. Podkreśla potrzebę kompleksowego gromadzenia i analizy danych, w celu ilościowego określenia obciążenia, a także informowania o skutecznym kształtowaniu polityki i alokacji zasobów.

2. Podstawy i osiągnięcia w leczeniu sepsy. Dokonując przeglądu największych postępów poczynionych w ciągu ostatnich dwóch dekad, kolejny filar podkreśla udane strategie, innowacje i interwencje, które poprawiły wyniki leczenia sepsy. Ma na celu oparcie się na tych podstawach w celu dalszej poprawy zarządzania sepsą na całym świecie.

3. Wyzwania w zapobieganiu, wczesnej identyfikacji i leczeniu. Trzeci filar identyfikuje istniejące bariery w skutecznym zapobieganiu, wczesnej diagnozie i leczeniu sepsy. Dotyczy luk w systemie opieki zdrowotnej, możliwości dostępu do opieki, świadomości społecznej i praktyk klinicznych, które należy przezwyciężyć, aby poprawić wyniki leczenia sepsy.

4. Integracja danych i wykorzystanie technologii AI. Podkreślając rolę zaawansowanych technologii, czwarty filar ma za zadanie badać, w jaki sposób można wykorzystać analizę danych i sztuczną inteligencję do przewidywania, wykrywania i skuteczniejszego zarządzania sepsą. Obejmuje dyskusje na temat rozwoju sprawiedliwych systemów sztucznej inteligencji i zapewnienia ich użyteczności klinicznej w różnych placówkach opieki zdrowotnej.

5. Strategie globalne, regionalne i krajowe. Ostatni filar koncentruje się na tworzeniu i wdrażaniu planów strategicznych na różnych poziomach zarządzania. Wzywa do skoordynowanych wysiłków organizacji międzynarodowych, rządów i świadczeniodawców opieki zdrowotnej w celu wzmocnienia globalnej reakcji na sepsę, zapewniając, że strategie są dostosowane do lokalnych warunków i potrzeb[1].

Zaprezentowane filary mają na celu stworzenie kompleksowego i skutecznego podejścia do walki z sepsą, zapewniając postęp w kierunku zmniejszenia częstości występowania oraz negatywnego wpływu zakażenia do 2030 roku. Agenda 2030 stanowi również drogę do ożywienia reakcji na sepsę na poziomie globalnym, regionalnym i krajowym.

Podczas wielostronnego dialogu, profesor Konrad Reinhart, założyciel Global Sepsis Alliance, wygłosił istotną przemowę. Reinhart podkreślił znaczenie globalnych, skoordynowanych działań w walce z sepsą, która wciąż stanowi poważne zagrożenie dla zdrowia publicznego na całym świecie.

W swojej wypowiedzi prof. Konrad Reinhart zwrócił uwagę na następujące kluczowe aspekty:

  1. Znaczenie wielostronnej współpracy: Reinhart podkreślił, że tylko dzięki współpracy na poziomie globalnym, regionalnym i lokalnym można skutecznie walczyć z sepsą. Współpraca powinna obejmować organizacje międzynarodowe, rządy, instytucje medyczne oraz społeczeństwo obywatelskie.
  2. Potrzeba innowacji i badań: Profesor zaznaczył, że niezbędne są dalsze badania i wdrażane innowacje, aby poprawić metody zapobiegania, wczesnego wykrywania i leczenia sepsy. W szczególności zwrócił uwagę na potencjał sztucznej inteligencji i analizy danych w prognozowaniu i zarządzaniu sepsą.
  3. Podnoszenie świadomości społecznej: Reinhart wskazał na konieczność edukowania społeczeństwa na temat sepsy, jej objawów i ryzyka. Podkreślił, że zwiększenie świadomości publicznej jest kluczowe dla wczesnego wykrywania i skutecznego leczenia sepsy.
  4. Wsparcie polityczne i finansowe: Profesor wezwał do większego zaangażowania politycznego oraz zwiększenia finansowania na rzecz walki z sepsą. Zaznaczył, że wsparcie ze strony decydentów politycznych jest niezbędne do realizacji ambitnych celów Agendy 2030.
  5. Integracja działań na rzecz zdrowia globalnego: Reinhart podkreślił także, że walka z sepsą powinna być integralną częścią szerszych strategii zdrowia globalnego, w tym walki z pandemią i opornością na antybiotyki. Podkreślił, że sepsa jest problemem wieloaspektowym, wymagającym kompleksowego podejścia.

Podsumowując, profesor Konrad Reinhart wezwał do zintensyfikowania globalnych działań na rzecz walki z sepsą, zwracając uwagę na kluczowe wyzwania i możliwości, jakie stoją przed społecznością międzynarodową w kontekście Agendy 2030​. Należy zauważyć, że w sepsa pozostaje niemal niewidoczna w globalnej architekturze zdrowotnej.

„Ostatni wielostronny dialog na temat Globalnej Agendy 2030 na rzecz Sepsy zawiera pięć fundamentalnych filarów, które mają kierować strategicznym planem zwalczania sepsy na arenie międzynarodowej. Niestety w dalszym ciągu w Polsce sepsa skupia niewielką uwagą polityczną wraz z niskimi nakładami finansowymi w porównaniu do jej obciążenia ludzkiego i ekonomicznego. Stworzenie krajowego rejestru sepsy, wprowadzenie ujednoliconej procedury szybkiego pobrania krwi na posiew, zwiększenie dostępności do skutecznej diagnostyki na wczesnym etapie leczenia, regularne dofinansowywanie kosztów materiałów zużywalnych oraz edukacja personelu medycznego wraz z zwiększeniem liczby lekarzy oraz pielęgniarek na oddziałach intensywnej terapii oraz diagnostów – dalej stanowią niezbędne podstawy do wdrożenia w polskim systemie opieki zdrowotnej” – podkreśla ppłk. rez. dr hab. n. med. Waldemar Machała, Prorektor do spraw Wojskowej Służby Zdrowia Uniwersytetu Medycznego w Łodzi.

[1] Global Sepsis Alliance https://globalsepsisalliance.org/.